- Panele i postery
- >
- I. Autodyscyplina i praca nad sobą
I. Autodyscyplina i praca nad sobą
SKU:
PLN 0.00
Unavailable
per item
Panel I – Autodyscyplina i praca nad sobą
czwartek, 25.05, godz. 11:00-13:00,
prowadzi Michał Kasprzak (Instytut Kulturoznawstwa UWr.)
---
Aleksandra Opalińska
Osobista odpowiedzialność
działanie
Działanie polegające na podniesieniu, a następnie pod-trzymywaniu przeze mnie wraz z drugą osobą kamiennej płyty z wykutym wyrazem „ART” do granic wytrzymałości przed siedzibą BWA [Awangarda - przyp. ZMBK]. Możliwe i pożądane włączenie się do akcji publiczności.
---
dr Michał Mokrzan
Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej, Uniwersytet Wrocławski
Etnografia pracy afektywnej: coaching jako neoliberalna technologia siebie
wystąpienie naukowe
Przedmiotem badań w proponowanym przeze mnie wystąpieniu jest coaching rozumiany jako praktyka konstruowania podmiotów społecznych, która powstała w konsekwencji wyłonienia się nowego typu urządzania określanego przez Michela Foucaulta mianem neoliberalnego. Uważam, że w praktyce tej kluczową rolę odgrywają technologie siebie traktowane jako praktyki umożliwiające jednostkom dokonywanie, „za pomocą własnych środków bądź przy pomocy innych, pewnych operacji na własnych ciałach oraz duszach, myślach, zachowaniu, sposobie bycia, operacji, których celem jest przekształcenie siebie tak, by osiągnąć pewien stan szczęścia, czystości, mądrości, doskonałości czy nieśmiertelności” (Foucault 2000: 249). Etnografia doświadczenia związanego z uczestniczeniem w procesie coachingowym pozwala stwierdzić, że główną metaforą konceptualną, która organizuje praktyki w ramach coachingu jest metafora życia jako „pracy nad sobą” (labor of self on self) (Foucault 1987: 117). Praca wykonywana zarówno przez coachów, jak i przez osoby uczestniczące w procesie coachingowym na sobie samych jest rodzajem pracy afektywnej (affective labor) (Hardt 1999). Główne pytanie, jakie pojawia się w kontekście etnografii doświadczenia związanego z udziałem w procesie coachingowym, brzmi zatem: Czym jest owa „praca nad sobą” i jaka korzyść z niej płynie dla coachów i osób coachowanych? W wystąpieniu dążę do udzielenia odpowiedzi na powyższe pytanie.
---
Paula Wełyczko
Doktoranckie Studia Nauk o Kulturze Uniwersytetu Wrocławskiego
O pracy nad sobą i autodyscyplinie. Refleksje z zakresu antropologii filozoficznej i antropologii literatury biograficznej
wystąpienie naukowe
Celem wystąpienia jest wzbudzenie refleksji nad pojęciem pracy w życiu młodego antropologa, która odnosiłaby się przede wszystkim do jej przedstawienia w kontekście autorefleksyjnego zagadnienia wpisującego się w zainteresowania antropologii filozoficznej. Teoretyczne ujęcie pracy nad sobą nawiązywać będzie do koncepcji Arystotelesa poruszającego ideę najwyższego dobra i pojęcia eudajmonii, którą „widział w działaniu właściwym człowiekowi. A właściwą naturą człowieka […] jest rozum” [Tatarkiewicz 1988: 118]. Podczas wystąpienia dojdzie także do reinterpretacji pojęcia dyscypliny, władzy i podatnych ciał wskazanych przez Michela Foucault, który w tej pierwszej widział wyposażenie jednostek […] w szczególne umiejętności i atrybuty, [pozwalające] rozwijać [...] zdolność do samokontroli, wspierać umiejętność wspólnego działania, czynić często podatnymi na szkolenie albo urabiać ich charaktery w inny sposób” [Mokrzan 2014: 65].
Wskazane ujęcia filozoficzne zostaną przeniesione na grunt rozmów o dość autorefleksyjnym wymiarze. Poparte natomiast zostaną przykładami zaczerpniętymi z literatury biograficznej obecnej w antropologii. Szczególna uwaga zostanie poświęcona Dziennikowi w ścisłym znaczeniu tego wyrazu Bronisława Malinowskiego zawierającemu zapisy autoanalizy względem poruszanej tu problematyki, z czasów gdy antropolog przeżywał swoje lata dwudzieste. Malinowski pisał z wyrzutem i przestrachem: „więc straciłem faktycznie prawie 3 tygodnie czasu! Olbrzymie roztrwonienie energii podczas karnawału” [Malinowski 2007: 54]. Z drugiej strony później notuje „dziś pracowałem cały dzień. Chwile rozpaczliwego łamania się myśli nad matematyką. Pokonuję to i kuję spokojnie dalej” [ Malinowski 2007: 79].
Intencją wystąpienia jest zatem osadzenie filozofii nawiązującej do autodyscypliny w literaturze biograficznej obecnej w etnologii, z nastawieniem tego działania na efekt wzmożonej auto-refleksyjności. Otóż jak stwierdził Epikur: Filozofia jest bezużyteczna, jeśli nie leczy cierpienia duszy.
---
Aleksandra Kil
Instytut Kulturoznawstwa, Laboratorium Humanistyki Współczesnej, Uniwersytet Wrocławski
Warsztat pracy „analogowego humanisty”. O fiszkach profesora Pietraszki
wystąpienie naukowe
Barthes, Lévi-Strauss, Luhmann, Leiris – wszyscy ci uczeni w swojej pracy naukowej korzystali z fiszek. Pokaźną papierową kartotekę opracował też Stanisław Pietraszko, założyciel wrocławskiego kulturoznawstwa. Fiszkowanie, choć prozaiczne, trzeba uznać za istotny element akademickiej kuchni, warsztatu tzw. „humanistyki analogowej”. Spoglądając na fiszki Pietraszki, chcę o tym warsztacie opowiedzieć i ukazać napięcie między humanistyczną twórczością a skrupulatnym, odtwórczym rzemiosłem.
---
Anna Maria Piskorska
Instytut Sztuk Audiowizualnych, Uniwersytet Jagielloński
Sfilmowany akt twórczy: samorozwój/autodestrukcja
wystąpienie naukowe
Obszar badawczy:
Artyści-filmowcy o artystach: pisarzach, malarkach, muzykach, tancerkach… filmowcach także. („Czarny łabędź”, „WOjaCZEk”, „Camille Claudel, 1915” – w sumie 8 egzemplifikacji).
Tezy:
1. Sztuka, czyli total-work: akt twórczy jako sposób przeżywania świata zewnętrznego -> transgraniczność.
2. Sztuka, czyli inner-work: akt twórczy jako głęboka introspekcja -> transformacja.
Problem:
Kiedy tworzenie = niszczenie: akt twórczy jako droga ku zatraceniu (na smutny finał: choroba psychiczna, samobójstwo).
Metodologia: kognitywne & psychoanalityczne teorie filmu.
---
Agata Nowak, Agnieszka Drożdżal, Kasjan Kotynia
Idea „Podróży Badawczej” – modelowanie nieformalnych systemów edukacyjnych w oparciu o indywidualne potrzeby i osobiste poszukiwania
przedstawienie przedsięwzięcia edukacyjno-badawczego
Grupa Badacze powstała na kanwie projektów artystycznych i społecznie zaangażowanych, towarzyszących konferencji „World Usability Day Silesia” od 2011 roku. To całkowicie oddolne działanie „po godzinach pracy” szybko stało się samodzielną eksperymentalną przestrzenią do modelowania działań rozwojowych i edukacyjnych. Grupa działa jako samonapędzająca wspólnota skupiająca nie tylko entuzjastów badań etnograficznych, projektantów User Experience, trenerów i artystów, ale również reprezentantów systemów edukacyjnych, którzy widzą w tej inicjatywie sens i możliwość zmian. W trakcie przeplatających się cykli badawczych, iteracyjnie dopracowujemy metodykę badawczej pracy zespołowej, inspirowani przede wszystkim potrzebami i pytaniami od rosnącej społeczności. W ramach grupowych warsztatów i szkoleń opracowujemy problemy badawcze i projektujemy niestandardowe narzędzia, które pomagają nam podążać w kierunku głębokiego zrozumienia społecznych wyzwań związanych z tempem rozwoju nowoczesnych technologii. Wspólnie modelujemy proces, który z po-wodzeniem będzie mógł zostać powołany do innych wyzwań, w innych warunkach, przez innych Badaczy. Nasza inicjatywa mocno inspirowana jest podejściem Artistic Research, gdzie duży nacisk położony jest na subiektywizm i krytyczne myślenie w ramach procesu oraz artystyczne efekty pracy. Wierzymy, że wiedzę nie tylko się przyswaja poznawczo, ale i odczuwa. Tytułowa „podróż” to przestrzeń dla naszych osobistych doświadczeń jako uczestników procesu badawczego. Podczas panelu podzielimy się naszymi doświadczeniami, pokażemy przykłady realizacji oraz opowiemy o naszym najnowszym projekcie - grach badawczych wspierających identyfikację różnych systemów wartości.
---
Agnieszka Karnas
Constellatio Memorabilis – rozpoczęta podróż w głąb siebie
przedstawienie projektu artystycznego (dostępny przez cały czas Zlotu)
Constelatio Memorabilis to praca artystyczna prezentująca zagadnienie tożsamości i relacji rodzinnych. Dzięki badaniom powstała wizualizacja drzewa genealogicznego w formie gwiazdozbioru. Motywem powstania pracy była odbudowa utraconej tkanki rodzinnej. Formą ekspresji są działania związane z przetwarzaniem archiwalnej fotografii rodzinnej. Destrukcja, szumy i zanikanie widoczne są w surowej instalacji multimedialnej, której towarzyszą płyty komputerowe z prezentacją nostalgicznych zdjęć.
czwartek, 25.05, godz. 11:00-13:00,
prowadzi Michał Kasprzak (Instytut Kulturoznawstwa UWr.)
---
Aleksandra Opalińska
Osobista odpowiedzialność
działanie
Działanie polegające na podniesieniu, a następnie pod-trzymywaniu przeze mnie wraz z drugą osobą kamiennej płyty z wykutym wyrazem „ART” do granic wytrzymałości przed siedzibą BWA [Awangarda - przyp. ZMBK]. Możliwe i pożądane włączenie się do akcji publiczności.
---
dr Michał Mokrzan
Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej, Uniwersytet Wrocławski
Etnografia pracy afektywnej: coaching jako neoliberalna technologia siebie
wystąpienie naukowe
Przedmiotem badań w proponowanym przeze mnie wystąpieniu jest coaching rozumiany jako praktyka konstruowania podmiotów społecznych, która powstała w konsekwencji wyłonienia się nowego typu urządzania określanego przez Michela Foucaulta mianem neoliberalnego. Uważam, że w praktyce tej kluczową rolę odgrywają technologie siebie traktowane jako praktyki umożliwiające jednostkom dokonywanie, „za pomocą własnych środków bądź przy pomocy innych, pewnych operacji na własnych ciałach oraz duszach, myślach, zachowaniu, sposobie bycia, operacji, których celem jest przekształcenie siebie tak, by osiągnąć pewien stan szczęścia, czystości, mądrości, doskonałości czy nieśmiertelności” (Foucault 2000: 249). Etnografia doświadczenia związanego z uczestniczeniem w procesie coachingowym pozwala stwierdzić, że główną metaforą konceptualną, która organizuje praktyki w ramach coachingu jest metafora życia jako „pracy nad sobą” (labor of self on self) (Foucault 1987: 117). Praca wykonywana zarówno przez coachów, jak i przez osoby uczestniczące w procesie coachingowym na sobie samych jest rodzajem pracy afektywnej (affective labor) (Hardt 1999). Główne pytanie, jakie pojawia się w kontekście etnografii doświadczenia związanego z udziałem w procesie coachingowym, brzmi zatem: Czym jest owa „praca nad sobą” i jaka korzyść z niej płynie dla coachów i osób coachowanych? W wystąpieniu dążę do udzielenia odpowiedzi na powyższe pytanie.
---
Paula Wełyczko
Doktoranckie Studia Nauk o Kulturze Uniwersytetu Wrocławskiego
O pracy nad sobą i autodyscyplinie. Refleksje z zakresu antropologii filozoficznej i antropologii literatury biograficznej
wystąpienie naukowe
Celem wystąpienia jest wzbudzenie refleksji nad pojęciem pracy w życiu młodego antropologa, która odnosiłaby się przede wszystkim do jej przedstawienia w kontekście autorefleksyjnego zagadnienia wpisującego się w zainteresowania antropologii filozoficznej. Teoretyczne ujęcie pracy nad sobą nawiązywać będzie do koncepcji Arystotelesa poruszającego ideę najwyższego dobra i pojęcia eudajmonii, którą „widział w działaniu właściwym człowiekowi. A właściwą naturą człowieka […] jest rozum” [Tatarkiewicz 1988: 118]. Podczas wystąpienia dojdzie także do reinterpretacji pojęcia dyscypliny, władzy i podatnych ciał wskazanych przez Michela Foucault, który w tej pierwszej widział wyposażenie jednostek […] w szczególne umiejętności i atrybuty, [pozwalające] rozwijać [...] zdolność do samokontroli, wspierać umiejętność wspólnego działania, czynić często podatnymi na szkolenie albo urabiać ich charaktery w inny sposób” [Mokrzan 2014: 65].
Wskazane ujęcia filozoficzne zostaną przeniesione na grunt rozmów o dość autorefleksyjnym wymiarze. Poparte natomiast zostaną przykładami zaczerpniętymi z literatury biograficznej obecnej w antropologii. Szczególna uwaga zostanie poświęcona Dziennikowi w ścisłym znaczeniu tego wyrazu Bronisława Malinowskiego zawierającemu zapisy autoanalizy względem poruszanej tu problematyki, z czasów gdy antropolog przeżywał swoje lata dwudzieste. Malinowski pisał z wyrzutem i przestrachem: „więc straciłem faktycznie prawie 3 tygodnie czasu! Olbrzymie roztrwonienie energii podczas karnawału” [Malinowski 2007: 54]. Z drugiej strony później notuje „dziś pracowałem cały dzień. Chwile rozpaczliwego łamania się myśli nad matematyką. Pokonuję to i kuję spokojnie dalej” [ Malinowski 2007: 79].
Intencją wystąpienia jest zatem osadzenie filozofii nawiązującej do autodyscypliny w literaturze biograficznej obecnej w etnologii, z nastawieniem tego działania na efekt wzmożonej auto-refleksyjności. Otóż jak stwierdził Epikur: Filozofia jest bezużyteczna, jeśli nie leczy cierpienia duszy.
---
Aleksandra Kil
Instytut Kulturoznawstwa, Laboratorium Humanistyki Współczesnej, Uniwersytet Wrocławski
Warsztat pracy „analogowego humanisty”. O fiszkach profesora Pietraszki
wystąpienie naukowe
Barthes, Lévi-Strauss, Luhmann, Leiris – wszyscy ci uczeni w swojej pracy naukowej korzystali z fiszek. Pokaźną papierową kartotekę opracował też Stanisław Pietraszko, założyciel wrocławskiego kulturoznawstwa. Fiszkowanie, choć prozaiczne, trzeba uznać za istotny element akademickiej kuchni, warsztatu tzw. „humanistyki analogowej”. Spoglądając na fiszki Pietraszki, chcę o tym warsztacie opowiedzieć i ukazać napięcie między humanistyczną twórczością a skrupulatnym, odtwórczym rzemiosłem.
---
Anna Maria Piskorska
Instytut Sztuk Audiowizualnych, Uniwersytet Jagielloński
Sfilmowany akt twórczy: samorozwój/autodestrukcja
wystąpienie naukowe
Obszar badawczy:
Artyści-filmowcy o artystach: pisarzach, malarkach, muzykach, tancerkach… filmowcach także. („Czarny łabędź”, „WOjaCZEk”, „Camille Claudel, 1915” – w sumie 8 egzemplifikacji).
Tezy:
1. Sztuka, czyli total-work: akt twórczy jako sposób przeżywania świata zewnętrznego -> transgraniczność.
2. Sztuka, czyli inner-work: akt twórczy jako głęboka introspekcja -> transformacja.
Problem:
Kiedy tworzenie = niszczenie: akt twórczy jako droga ku zatraceniu (na smutny finał: choroba psychiczna, samobójstwo).
Metodologia: kognitywne & psychoanalityczne teorie filmu.
---
Agata Nowak, Agnieszka Drożdżal, Kasjan Kotynia
Idea „Podróży Badawczej” – modelowanie nieformalnych systemów edukacyjnych w oparciu o indywidualne potrzeby i osobiste poszukiwania
przedstawienie przedsięwzięcia edukacyjno-badawczego
Grupa Badacze powstała na kanwie projektów artystycznych i społecznie zaangażowanych, towarzyszących konferencji „World Usability Day Silesia” od 2011 roku. To całkowicie oddolne działanie „po godzinach pracy” szybko stało się samodzielną eksperymentalną przestrzenią do modelowania działań rozwojowych i edukacyjnych. Grupa działa jako samonapędzająca wspólnota skupiająca nie tylko entuzjastów badań etnograficznych, projektantów User Experience, trenerów i artystów, ale również reprezentantów systemów edukacyjnych, którzy widzą w tej inicjatywie sens i możliwość zmian. W trakcie przeplatających się cykli badawczych, iteracyjnie dopracowujemy metodykę badawczej pracy zespołowej, inspirowani przede wszystkim potrzebami i pytaniami od rosnącej społeczności. W ramach grupowych warsztatów i szkoleń opracowujemy problemy badawcze i projektujemy niestandardowe narzędzia, które pomagają nam podążać w kierunku głębokiego zrozumienia społecznych wyzwań związanych z tempem rozwoju nowoczesnych technologii. Wspólnie modelujemy proces, który z po-wodzeniem będzie mógł zostać powołany do innych wyzwań, w innych warunkach, przez innych Badaczy. Nasza inicjatywa mocno inspirowana jest podejściem Artistic Research, gdzie duży nacisk położony jest na subiektywizm i krytyczne myślenie w ramach procesu oraz artystyczne efekty pracy. Wierzymy, że wiedzę nie tylko się przyswaja poznawczo, ale i odczuwa. Tytułowa „podróż” to przestrzeń dla naszych osobistych doświadczeń jako uczestników procesu badawczego. Podczas panelu podzielimy się naszymi doświadczeniami, pokażemy przykłady realizacji oraz opowiemy o naszym najnowszym projekcie - grach badawczych wspierających identyfikację różnych systemów wartości.
---
Agnieszka Karnas
Constellatio Memorabilis – rozpoczęta podróż w głąb siebie
przedstawienie projektu artystycznego (dostępny przez cały czas Zlotu)
Constelatio Memorabilis to praca artystyczna prezentująca zagadnienie tożsamości i relacji rodzinnych. Dzięki badaniom powstała wizualizacja drzewa genealogicznego w formie gwiazdozbioru. Motywem powstania pracy była odbudowa utraconej tkanki rodzinnej. Formą ekspresji są działania związane z przetwarzaniem archiwalnej fotografii rodzinnej. Destrukcja, szumy i zanikanie widoczne są w surowej instalacji multimedialnej, której towarzyszą płyty komputerowe z prezentacją nostalgicznych zdjęć.