- Panele i postery
- >
- III. Strategie rynkowe. Negocjowanie systemu pracy
III. Strategie rynkowe. Negocjowanie systemu pracy
SKU:
PLN 0.00
Unavailable
per item
Panel III – Strategie rynkowe. Negocjowanie systemu pracy
piątek, 26.05, godz. 12:00-14:00
prowadzi dr hab. Renata Tańczuk (Instytut Kulturoznawstwa UWr.)
---
Małgorzata Micuła
Uniwersytet Wrocławski
„... bo poprzeczka była zbyt nisko” - o etosie pracy i szczęśliwych zbiegach okoliczności w historii kulturowych antreprenerów z Young British Artists
wystąpienie naukowe
W prezentacji chciałabym zbudować charakterystykę formacji YBAs, przedstawiając ją jako siatkę zależności, w której paradoksalnie dwa najsilniejsze ogniwa wyrastały z koncepcji „zrób to sam” oraz potrzeby rynkowego usamodzielnienia się. Oba pobudzane były przez silnie rozwinięte w pokoleniu ybas: etos pracy, zaradność oraz przeświadczenie o tym, że „nikt nie zrobi tego za nas”. Poprzez tę charakterystykę spróbuję przedstawić portret pokolenia, które na drodze swojej twórczej, animatorskiej i zarobkowej pracy zmieniali status artysty, remodelowali rzeczywistość, adaptowali i jednocześnie antagoni-zowali rynek sztuki osiągając w konsekwencji całkowitą niezależność ekonomiczną.
---
Zofia Małkowicz
Instytut Socjologii, Zakład Badań Kultury Materialnej i Wizualnej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ale kim tak naprawdę jesteś: artystą czy naukowcem?
wystąpienie naukowe
Pytanie to dostaję, odkąd po ukończeniu uczelni artystycznej zdecydowałam się na rozpoczęcie studiów teoretycznych. Pomimo postulowania działań inter- i transdyscyplinarnych zarówno ze strony świata sztuki jak i nauki, podziały pomiędzy praktyką a teorią niestety nadal istnieją i mają się dobrze. Obiecująca idea przekraczania granic pomiędzy dyscyplinami w rzeczywistej realizacji napotyka na wiele przeszkód instytucjonalnych czy społeczno-kulturowych. Po latach autoetnografii i próbach znale-zienia dla siebie miejsca pomiędzy dwoma światami rozpoczęłam badania w kierunku zlokalizowania i zdefiniowania tych proble-mów. W perspektywie powyższych dylematów, w moim (afirma-tywnym mimo wszystko) wystąpieniu chcę przybliżyć sylwetki osób-hybryd, którym udaje się to realizować i tworzyć w dwóch porządkach jednocześnie, takich jak m.in. Mieke Bal, Hito Steyerl czy Natalie Jeremijenko. Opowiem o nich w perspektywie konfliktu interesów pomiędzy oddolnymi tendencjami w sztuce i nauce a systemami akademickiej parametryzacji.
---
Maja Staśko
Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Praca w poezji
wystąpienie naukowe
Sytuacja pracownic i pracowników poezji (zarówno poetów, jak i redaktorek, wydawców, krytyczek-doktorantek) to sytuacja prekarna: większość ich pracy jest nieopłacana, stypendia są tymczasowe, a nagrody dostępne dla wybranych, którzy w aktualnej koniunkturze zdobyli sympatię jurorów zatrudnionych na uniwersytetach; ze sprzedaży tomów i książek krytycznych nie mają pieniędzy, te bowiem nie są cenionym towarem na rynku. Pole poezji ujawnia rozmaite patologie pracy w sektorze kultury.
---
Martyna Friedla
Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego
Zawód: teatrolog, czy zawód teatrologa
wystąpienie naukowe
W listopadzie 2016 r. odbyło się ogólnopolskie Forum Teatrologów. Z wcześniej przeprowadzonej ankiety wynikało, że największym zainteresowaniem cieszą się tematy dotyczące zapewniania warunków finansowych do prowadzenia badań
i działania bez konieczności pracy zarobkowej poza branżą.
W związku z tym dyskutowano: czy pisać książki, czy animować; bić się o etat czy zmagać ze zleceniami; [dyskutowano też – przyp. ZMBK] o teatrologach na survivalu, czyli grantach. Jako współorganizatorka Forum i współautorka raportu chciałabym przedstawić wynikające z nich wnioski.
---
Marcelina Turbak
Dolnośląska Szkoła Wyższa
Autoetnografia ewokatywna (performatywna) na temat pracy w korporacji. Namysł nad drogami wolności i zniewolenia
przedstawienie projektu artystycznego
Autoetnografia ewokatywna (performatywna) jest przykładem zastosowania stosunkowo mało znanej metody badawczej nauk humanistycznej. Opierając się na własnych doświadczeniach, odniesieniach do koncepcji dramaturgicznej Goffmana chcę opowiedzieć o swojej pracy. Jestem doktorantką. Pracuje też
w korporacji. Od początku pracy z lubością szukam pęknięć, szczelin, pomyłek i omsknięć w idealnym obrazie i przekazie, jakim posługuje się korporacja. Te pęknięcia, niepokój łączą się
z pytaniem o moje własne działania, o własną mapę praktyk na scenie korporacji, o to, co one znaczą dla mnie. Cel takiej narracji, odsłaniania się przed publicznością, jest performatywny, ma prowokować do debaty, dialogu, zmiany. Jest to opowieść, która zmienia perspektywę badacz-badany, autor-widz. Wszyscy są uwikłani. Chciałabym, żeby obrane przeze mnie podejście badawcze, dialog, współobecność odbiorcy w polu wytwarzania wiedzy, przybliżyły jawne i ukryte obszary świata korporacji, żeby działały na rzecz dostrzegania mikropęknięć na jedno-wymiarowych obrazach, bo to właśnie te pęknięcia mogą być źródłem wolności.
piątek, 26.05, godz. 12:00-14:00
prowadzi dr hab. Renata Tańczuk (Instytut Kulturoznawstwa UWr.)
---
Małgorzata Micuła
Uniwersytet Wrocławski
„... bo poprzeczka była zbyt nisko” - o etosie pracy i szczęśliwych zbiegach okoliczności w historii kulturowych antreprenerów z Young British Artists
wystąpienie naukowe
W prezentacji chciałabym zbudować charakterystykę formacji YBAs, przedstawiając ją jako siatkę zależności, w której paradoksalnie dwa najsilniejsze ogniwa wyrastały z koncepcji „zrób to sam” oraz potrzeby rynkowego usamodzielnienia się. Oba pobudzane były przez silnie rozwinięte w pokoleniu ybas: etos pracy, zaradność oraz przeświadczenie o tym, że „nikt nie zrobi tego za nas”. Poprzez tę charakterystykę spróbuję przedstawić portret pokolenia, które na drodze swojej twórczej, animatorskiej i zarobkowej pracy zmieniali status artysty, remodelowali rzeczywistość, adaptowali i jednocześnie antagoni-zowali rynek sztuki osiągając w konsekwencji całkowitą niezależność ekonomiczną.
---
Zofia Małkowicz
Instytut Socjologii, Zakład Badań Kultury Materialnej i Wizualnej, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Ale kim tak naprawdę jesteś: artystą czy naukowcem?
wystąpienie naukowe
Pytanie to dostaję, odkąd po ukończeniu uczelni artystycznej zdecydowałam się na rozpoczęcie studiów teoretycznych. Pomimo postulowania działań inter- i transdyscyplinarnych zarówno ze strony świata sztuki jak i nauki, podziały pomiędzy praktyką a teorią niestety nadal istnieją i mają się dobrze. Obiecująca idea przekraczania granic pomiędzy dyscyplinami w rzeczywistej realizacji napotyka na wiele przeszkód instytucjonalnych czy społeczno-kulturowych. Po latach autoetnografii i próbach znale-zienia dla siebie miejsca pomiędzy dwoma światami rozpoczęłam badania w kierunku zlokalizowania i zdefiniowania tych proble-mów. W perspektywie powyższych dylematów, w moim (afirma-tywnym mimo wszystko) wystąpieniu chcę przybliżyć sylwetki osób-hybryd, którym udaje się to realizować i tworzyć w dwóch porządkach jednocześnie, takich jak m.in. Mieke Bal, Hito Steyerl czy Natalie Jeremijenko. Opowiem o nich w perspektywie konfliktu interesów pomiędzy oddolnymi tendencjami w sztuce i nauce a systemami akademickiej parametryzacji.
---
Maja Staśko
Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Praca w poezji
wystąpienie naukowe
Sytuacja pracownic i pracowników poezji (zarówno poetów, jak i redaktorek, wydawców, krytyczek-doktorantek) to sytuacja prekarna: większość ich pracy jest nieopłacana, stypendia są tymczasowe, a nagrody dostępne dla wybranych, którzy w aktualnej koniunkturze zdobyli sympatię jurorów zatrudnionych na uniwersytetach; ze sprzedaży tomów i książek krytycznych nie mają pieniędzy, te bowiem nie są cenionym towarem na rynku. Pole poezji ujawnia rozmaite patologie pracy w sektorze kultury.
---
Martyna Friedla
Instytut Polonistyki i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Opolskiego
Zawód: teatrolog, czy zawód teatrologa
wystąpienie naukowe
W listopadzie 2016 r. odbyło się ogólnopolskie Forum Teatrologów. Z wcześniej przeprowadzonej ankiety wynikało, że największym zainteresowaniem cieszą się tematy dotyczące zapewniania warunków finansowych do prowadzenia badań
i działania bez konieczności pracy zarobkowej poza branżą.
W związku z tym dyskutowano: czy pisać książki, czy animować; bić się o etat czy zmagać ze zleceniami; [dyskutowano też – przyp. ZMBK] o teatrologach na survivalu, czyli grantach. Jako współorganizatorka Forum i współautorka raportu chciałabym przedstawić wynikające z nich wnioski.
---
Marcelina Turbak
Dolnośląska Szkoła Wyższa
Autoetnografia ewokatywna (performatywna) na temat pracy w korporacji. Namysł nad drogami wolności i zniewolenia
przedstawienie projektu artystycznego
Autoetnografia ewokatywna (performatywna) jest przykładem zastosowania stosunkowo mało znanej metody badawczej nauk humanistycznej. Opierając się na własnych doświadczeniach, odniesieniach do koncepcji dramaturgicznej Goffmana chcę opowiedzieć o swojej pracy. Jestem doktorantką. Pracuje też
w korporacji. Od początku pracy z lubością szukam pęknięć, szczelin, pomyłek i omsknięć w idealnym obrazie i przekazie, jakim posługuje się korporacja. Te pęknięcia, niepokój łączą się
z pytaniem o moje własne działania, o własną mapę praktyk na scenie korporacji, o to, co one znaczą dla mnie. Cel takiej narracji, odsłaniania się przed publicznością, jest performatywny, ma prowokować do debaty, dialogu, zmiany. Jest to opowieść, która zmienia perspektywę badacz-badany, autor-widz. Wszyscy są uwikłani. Chciałabym, żeby obrane przeze mnie podejście badawcze, dialog, współobecność odbiorcy w polu wytwarzania wiedzy, przybliżyły jawne i ukryte obszary świata korporacji, żeby działały na rzecz dostrzegania mikropęknięć na jedno-wymiarowych obrazach, bo to właśnie te pęknięcia mogą być źródłem wolności.